Druzya.org
Возьмемся за руки, Друзья...
 
 
Наши Друзья

Александр Градский
Мемориальный сайт Дольфи. 
				  Светлой памяти детей,
				  погибших  1 июня 2001 года, 
				  а также всем жертвам теракта возле 
				 Тель-Авивского Дельфинариума посвящается...

 
liveinternet.ru: показано количество просмотров и посетителей

Библиотека :: Религия :: Веды :: Залатая книга Веда славянъ(болгарский)
<<-[Весь Текст]
Страница: из 230
 <<-
 
Светамъ пусть пранзитъ,
Входа зажымъ аджъни."
Ищо речъ нь сказалася,
Варота растварилися,
Запоры-та павыпали,
Да вхадила жэ ва дварецъ.
Къ кладьнцу ищо нь дашла,
Какъ падала Златая мать,
Падала ей злату чашу,
Да набрала жывой вады.
Службу служытъ радну брату,
Радну брату Трину Богу*,
Трину Богу, Щуру Богу,
Щуру Богу, да Кальде,
Каледа Богъ, маладой Врачъ*,
Богъ вады напиваитца.
Папрыскалъ жэ ва пьщэре,
Папрыскалъ жэ, да парасилъ.
Да где сидитъ стара Дрында -
Да падаётъ злату чашу,
Да служытъ дрындецъ маладецъ;
Ищо жэ воду нь дапилъ,
Власы ушъ пазлатилися,
Да золатамъ прабилися,
Жэмчугомъ унизалися.
Да што изъ нихъ найменьшая,
Найменьшая Видна Доля*,
Да падаётъ злату саблю -
Маладецъ саблей пусть сьчотъ,
Саблей - махъ! Саблю нь паднять!
Рубить! Глава нь катитца! -
Если нь пазалотитца.
Тутъ гаваритъ стара Дрында:
"Ступай, младецъ, да будь здаровъ,
Нь прийдётъ жэ Мора Юдоль.
Юдоль далёка атъ гары."
Орьбей тьперь ва пьщэрь,
Да Богу жэ службу служытъ,
Мало время три годичка.
Удалецъ ушъ тьперь дрындецъ.
Да на пале всё нь схадилъ.
Стара Дрында иму паётъ:
"Долю, ты Дрындю*,
Да пайди ты жэ, схади,
Схади ты на неба,
На неба да Бога,
Пеню съ тьбя снимьтъ,
Ласкай утешытъ,
Арёлъ, къ Яриле!"
Ищо речъ нь сказалася,
Какъ пальтелъ Гарчэй, пархнулъ,
На неба Гарчэй ка Богу,
При Боге Гарчэй, ва дварцэ,
Мало время три ньдели.
Да службу жэ Богу служытъ,
Златую чашу падаётъ,
А въ чашэ той жыва вада,
Да Бохъ ту воду выпивалъ.
Малатца дарамъ даравалъ,
Давалъ иму злату свирель.
Ищо свирель нь успелъ взять,
Какъ тутъ явилася Доля,
Да Доля самародица;
Учыла Доля, выучыла,
Штопъ свиристелъ онъ, штобы пелъ.
Тьперь онъ большэ нь дрындецъ.
Пара спускатца са гары,
Сталъ исъ пьщэры выхадить,
Пьщэра жэ та запьрта,
Да на замки, на засовы.
Въ свирель младецъ засвиристелъ,
Засвиристелъ жэ, всё запелъ.
Гара жэ хадуномъ зашлась,
Пьщэра растрескалася,
Пападали жэ засовы,
Варота атварилися,
Да выхадилъ исъ пьщэры.
И вотъ глядитъ, и што видитъ,
Сидела жэ дьвчоначка,
Да плакала, да кликала,
 
<<-[Весь Текст]
Страница: из 230
 <<-